Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

Τρία ποιήματα του Μπέρτολντ Μπρεχτ και τρεις σκακιστικές γελοιογραφίες.

 
Τρία ποιήματα του Μπέρτολτ Μπρεχτ συνοδεύουν με την δύναμη και την αξία  τους τρεις γελοιογραφίες που με σκακιστικό θέμα καυτηριάζουν την βία των καιρών μας και όχι μόνον.



 
Η μάσκα του Κακού

Στον τοίχο μου κρέμεται ένα γιαπωνέζικο γλυπτό
μάσκα ξύλινη ενός κακού δαίμονα, βαμμένη με χρυσό.
Με συμπάθεια κοιτώ
τις φουσκωμένες αρτηρίες που δείχνουν
πόσο κοπιαστικό είναι να είσαι κακός.



   

Ο Θεός του Πολέμου

Είδα τον παλιό θεό του πολέμου να στέκει μέσα σ’ ένα βάλτο
ανάμεσα σε μια χαράδρα κι ένα βράχινο τοίχο.
Βρωμούσε τζάμπα μπίρα και φορμόλη και σ’ εφήβους έδειχνε τ’ αρχίδια του,
γιατί τον είχαν ξανανιώσει κάποιοι προφεσόροι.
Διακήρυχνε με τη βραχνή φωνή του λύκου τον έρωτά του
για καθετί νεαρό.
Δίπλα του στεκόταν μια έγκυος γυναίκα κι έτρεμε.
Κι αδιάντροπα συνέχιζε το κήρυγμά του,
όπου τον εαυτό του παρουσίαζε σαν τον μεγάλο άνθρωπο της τάξης.
Και περιέγραφε το πως παντού έβαζε στους αχυρώνες τάξη αδειάζοντάς τους.
Η φωνή του πότε ήτανε δυνατή και πότε σιγανή,
πάντα βραχνή όμως.
Με δυνατότερη φωνή μιλούσε για τις μεγάλες εποχές που θα ‘ρθουν
και με τη σιγανότερη φωνή δίδασκε τις γυναίκες πώς να μαγειρεύουν γλάρους και κοράκια.
Την ίδια ώρα η πλάτη του ανήσυχη ήταν κι όλο πίσω γυρνούσε να κοιτάξει,
λες και φοβόταν κάποια μαχαιριά.
Και κάθε πέντε λεπτά βεβαίωνε το κοινό του πως θα τους πάρει πολύ λίγο από το χρόνο τους.




 
Κακή εποχή για ποίηση

Το ξέρω καλά: τον καλότυχο μονάχα αγαπάνε.
Τη δική του φωνή ακούν ευχάριστα.
Το δικό του πρόσωπο είναι ωραίο.
Το σακατεμένο δέντρο στην αυλή
δείχνει τη χέρσα γη, κι όμως
οι περαστικοί σακάτη το φωνάζουν.
Και με το δίκιο τους.
Τα πράσινα πλεούμενα
και τα χαρούμενα πανιά του καναλιού
δεν τα βλέπω. Απ’ όλα
ξεχωρίζω μονάχα των ψαράδων το σκισμένο δίχτυ.
Γιατί μιλάω μόνο
για τη σαραντάρα νοικοκυρά που έχει καμπουριάσει;
Τα στήθια των κοριτσιών
είναι ζεστά όπως πάντα.
Μια ρίμα στο τραγούδι μου
σχεδόν αυθάδεια θα τη θεωρούσα.
Μέσα μου μάχονται
ο ενθουσιασμός για τη μηλιά που ανθίζει
και ο τρόμος από τα λόγια του μπογιατζή,
μα είναι το δεύτερο μονάχα
που στο γραφείο με καθίζει.




O Bertolt Brecht παίζοντας σκάκι με τον Walter Benjamin στην περιοχή Skovsbostrand της Δανίας το 1934 κατά την διάρκεια της εξορίας του εκεί εξαιτίας του καθεστώτος των Ναζί της Γερμανίας. Ο Μπρεχτ έζησε εξόριστος στο Skovsbostrand από το 1933 έως το 1939.

 

Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013

Λογοτεχνία και σκάκι - Πάτρικ Ζίσκιντ: "Τρεις παλιές ιστορίες".



Το «Άρωμα» ήταν το πρώτο βιβλίο του Πάτρικ Ζίσκιντ και είχε κάνει πάταγο, σ' όλη την Ευρώπη, αν όχι και στην Αμερική. Από τότε ο σκοτεινός και παράξενος αυτός γερμανόφωνος συγγραφέας κυκλοφόρησε δύο ακόμα πετυχημένα μυθιστορήματα και μια νουβέλα, και τώρα, για πρώτη φορά, συγκεντρώνει τα σύντομα κείμενά του που έγραψε στην εικοσαετία 1976-1995.

Νουβέλες που μιλούν για την ανεπανόρθωτη ζημιά, τη φθορά, την καταστροφή που δημιουργούν κάποιες πληγές, ανώδυνες φαινομενικά, οι οποίες όμως δουλεύουν μέσα μας και με τη φαντασία μας μεγεθύνονται μέχρι που γίνονται μοιραίες.

Έτσι κι αυτή η ιστορία του μεγαλοφυούς και αξεπέραστου σκακιστή με το ουδέτερο και ασήμαντο παρουσιαστικό. Έτσι και με τη ζωγράφο που αντιδρά απρόβλεπτα σε μια κριτική. . . Ένας Ζίσκιντ, λοιπόν, εξίσου απολαυστικός. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) 

Η έκδοση φιλοξενεί τέσσερις νουβέλες. Τα κείμενα αυτά, έχουν ως βασικό κοινό τους γνώρισμα την κεντρική τους ιδέα: κάποιες πληγές, ανώδυνες φαινομενικά, μεγεθύνονται σιγά-σιγά με τη φαντασία μας μέχρι που γίνονται μοιραίες.
Εκείνο που ακολουθεί, ο θάνατος, ή, έστω, η παραίτηση, είναι επομένως φυσιολογική κατάληξη.

Αναφορικά με τη νουβέλα που έχει σκακιστικό ενδιαφέρον στο βιβλίο "Τρείς παλιές ιστορίες" παρακολουθούμε την ιστορία ενός μεγαλοφυούς και αξεπέραστου σκακιστή με ουδέτερο και ασήμαντο παρουσιαστικό, που κάθε μέρα εξοντώνει τους αντιπάλους του στον παρισινό "Κήπο του Λουξεμβούργου".

Μέχρι που εμφανίζεται ένας μυστήριος νέος και τον προκαλεί. Όλοι ελπίζουν ότι επιτέλους ο πρωταθλητής θα νικηθεί, όλοι χειροκροτούν κάθε μέτρια κίνηση του νέου που πολύ γρήγορα χάνει το παιχνίδι. Όμως ο πρωταθλητής νιώθει νικημένος γιατί κι εκείνος είχε εντυπωσιαστεί, παγιδευτεί, εξαπατηθεί από τα φαινόμενα. Ακριβώς οι αμφιβολίες που ένιωσε για τις ικανότητές του, τον οδηγούν να εγκαταλείψει το σκάκι.

  Πάτρικ Ζίσκιντ 

Και γι' αυτές τις νουβέλες του ο Πάτρικ Ζίσκιντ έψαξε στο σωρό των φαινομενικά ασήμαντων για να βρει τα σπουδαία, με τη δεξιοτεχνία του ψηφιδογράφου που περνά μέσα από δεύτερης σημασίας πρόσωπα και πράγματα για να οδηγηθεί στο βάθος της ανθρώπινης ύπαρξης.

Δίνοντας πάντοτε σημασία και στη λέξη, στο νοηματικό αλλά και ψυχολογικό φορτίο της, ο συγγραφέας ισορροπεί θαυμαστά ανάμεσα στο ρομαντισμό και στη φιλοσοφημένη και φιλοσοφική αντιμετώπιση των πραγμάτων.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Ψυχογιός" σε μετάφραση της Μαρίας Αγγελίδου και εικονογράφιση από τον Γιώργο Γιώνα.


Στοιχεία γιά την παρούσα ανάρτηση πάρθηκαν από την ιστοσελίδα των εκδόσεων "Ψυχογιός". 


Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

"Το χαρέμι των πέντε βασιλισσών" - Μία "φανταστική" παρτίδα του Alexander Alekhine.



Την πολύ γνωστή και ιδιαίτερη παρτίδα ανάμεσα στον Alexander Alexandrovich Alekhine και στον Nikolay Dmitrievich Grigoriev θα παρακολουθήσουμε σήμερα.

Η παρτίδα παίχτηκε στην Μόσχα το 1915. Το ιδιαίτερο στοιχείο της παρτίδας αυτής δεν είναι μόνον οι πέντε βασίλισσες που παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξή της, αλλά και το ότι η παρτίδα αυτή δεν παίχτηκε ποτέ και απλά είναι δημιούργημα της σκακιστικής φαντασίας του Alekhine!


                                                                                        Alexander Alexandrovich Alekhine


Η παρτίδα είναι επίσημα καταγεγραμμένη ως Alexander Alekhine VS NN (άγνωστος αντίπαλος) και μάλιστα ο ίδιος ο Grigoriev δεν την αναγνώρισε ποτέ ως μία παρτίδα που έπαιξε με τον Alekhine.



                                                                                              Nikolay Dmitrievich Grigoriev



Ας δούμε λοιπόν την περίεργη αυτή παρτίδα, αυτό το "σκακιστικό χαρέμι" του Alekhine η οποία έχει την ιδιαίτερη αξία και ομορφιά της.

Το άνοιγμα της παρτίδας είναι η Γαλλική Άμυνα: McCutcheon - Βαριάντα Grigoriev (C12). 



    Alexander Alekhine vs NN 
Μόσχα 1915 

 

Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

Η μουσική της ημέρας - "A Rook House For Bobby", ένα τραγούδι γιά τον Bobby Fischer.




Το τραγούδι του συγκροτήματος iLiKETRAiNS με τον τίτλο "A rook house for Bobby" θα ακούσουμε σήμερα.

Οι iLiKETRAiNS εμπνεύστηκαν τον τίτλο του τραγουδιού από την συνέντευξη που είχε δώσει ο Bobby Fischer στον Ralph Ginzburg γιά το περιοδικό Harper's Magazine το 1962 και στην οποία συνέντευξη ο Fischer είχε δηλώσει ότι θα ήθελε να ζει σε ένα σπίτι που θα ήταν χτισμένο σαν ένας πύργος του σκακιού.

Η παρτίδα που παρουσιάζεται στο τέλος του βίντεο κλιπ είναι η τελευταία επίσημη παρτίδα της καριέρας του Fischer, η 30η παρτίδα του με αντίπαλο τον Boris Spassky στον μεταξύ τους αγώνα το 1992.

Οι iLiKETRAiNS είναι ένα συγκρότημα από το Leeds της Αγγλίας που παίζει alternative/post-rock μουσική.

Το τραγούδι "A rook house for Bobby" κυκλοφόρησε σαν single το 2005 και επίσης υπάρχει στο EP που κυκλοφόρησαν το 2006 με τίτλο "Progress Reform".


Οι στίχοι του τραγουδιού είναι οι ακόλουθοι:  


A rook house for Bobby

They've made mountains out of mole hills
Let them climb
They can chase me to the ends
Of the Earth
And if they find me
Let them indict me
I just don't care any more
They've pushed me too far, too far
They've pushed me too far, too far
All this talk of war
But it's only a game
All I ever wanted to do is play chess with you
But if they find me
They will indict me
I just can't fight anymore
They've pushed me too far, too far
They've pushed me too far, too far
We'll build this rook house here for Bobby
We'll build this rook house here for Bobby
We'll build this rook house here...


Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013

Ματ σε τρεις κινήσεις - Ένα σκακιστικό πρόβλημα του Dr. Jan van D Strydom.


                                                                       

Το ακόλουθο όμορφο σκακιστικό πρόβλημα από τον Νοτιοαφρικανό Dr. Jan van D Strydom κέρδισε το Πρώτο Βραβείο στο τουρνουά που διοργάνωσε ο London Observer το 1966.




Παίζει ο λευκός και κάνει ματ σε τρείς κινήσεις.


Το ζωγραφικό έργο στην κορυφή της ανάρτησης είναι  του Σκωτσέζου ζωγράφου John MacDonald Aiken (1880 - 1961) και έχει τον τίτλο "The Chess Problem" (Λάδι σε καμβά 113 X 102.9 εκ.).
                                                                                   
                                                                            
 

Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013

Bertrand Russell - Σκακιστικές φωτογραφίες ενός μεγάλου διανοητή.







Ο σπουδαίος Βρετανός φιλόσοφος, μαθηματικός, συγγραφέας και ειρηνιστής Μπέρτραντ Άρθουρ Γουίλιαμ Ράσελ (Bertrand Arthur William Russell) γεννήθηκε στις 18 Μαΐου του 1872 στο Trellech του Monmouthshire στην Αγγλία.

Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια. Σπούδασε φιλοσοφία, και μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ το 1890 και στο Κολλέγιο Τρίνιτι. Το 1950 κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.





Ο Ράσελ ως συγγραφέας και άνθρωπος ανέπτυξε έντονη αντιπολεμική δράση. Έκανε ιδιαίτερη κριτική στα πυρηνικά καθώς και στην εισβολή των ΗΠΑ στο Βιετνάμ. Υπήρξε πολυγραφότατος διανοητής, εχθρός κάθε φανατισμού και επίσης μανιώδης καπνιστής πίπας.

Απεβίωσε στις 2 Φεβρουαρίου 1970 στην οικία του στο Penrhyndeudraeth της Ουαλίας από γρίπη σε ηλικία 97 ετών.


 


Αναφορικά με το σκάκι ο Bertrand Russell έπαιζε σκάκι αλλά μάλλον δεν ήταν καλός σκακιστής. Είχε δηλώσει ότι εγκατέλειψε το σκάκι στα 18 του διότι είχε καλύτερα πράγματα να κάνει. Έπαιζε κυρίως με μέλη της οικογένειάς του και έχει δηλώσει πως είχε χάσει φίλους εξαιτίας ενός εκ των τριών ακόλουθων εθισμών: είτε του αλκοόλ, είτε της θρησκείας, είτε του σκακιού.





Στις φωτογραφίες που παρουσιάζονται και είναι τραβηγμένες τον Απρίλιο του 1940 στο σπίτι του στο Λος Άντζελες των Η.Π.Α. ο Bertrand Russell παίζει σκάκι με τον γιό του John Conrad και την τρίτη σύζυγό του Patricia "Peter" Spence.


 


Και ένα του απόφθεγμα που ταιριάζει ιδιαίτερα και με το σκάκι: "Κάποιοι άνθρωποι θα προτιμούσαν να πεθάνουν παρά να σκεφτούν. Και στην πραγματικότητα το κάνουν." 


Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2013

Η "Τυχερή Σκακιέρα" - Ένα βραχύβιο σκακιστικό τηλεπαιχνίδι.



Η "Τυχερή Σκακιέρα" ήταν ένα βραχύβιο σκακιστικό τηλεπαιχνίδι που παρουσιάστηκε στην ελληνική τηλεόραση. Ημερομηνία προβολής του πρώτου επεισοδίου ήταν η  Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 1987. Στον αέρα βγήκαν συνολικά 6 εκπομπές στο τηλεοπτικό κανάλι της ΕΡΤ2, αλλά δυστυχώς το τηλεπαιχνίδι δεν είχε την αναμενόμενη τηλεθέαση και γιά τον λόγο αυτό σταμάτησε η παραγωγή του. Την εκπομπή συντόνιζε ο Τριαντάφυλλος Σιαπέρας.

Παρουσιαστές της εκπομπής ήταν ο ηθοποιός Ανδρέας Φιλιππίδης (ο οποίος ήταν καλός σκακιστής και μάλιστα είχε βγεί πρωταθλητής σκακιού στο Πρώτο Σκακιστικό Πρωτάθλημα Ελλήνων Ηθοποιών το1973 που είχε διοργανώσει ο Στέφανος Ληναίος) με συμπαρουσιάστρια την επίσης ηθοποιό Τζένη Δανιά. Σκηνοθέτης και σεναριογράφος της εκπομπής ήταν ο Άγγελος Σιδεράτος.




Οι φωτογραφίες και τα στοιχεία προέρχονται από το site: retrodb.gr


Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2013

Μία σπάνια ακουαρέλα από την Ινδία με τίτλο "Noblewomen playing chess" 1780 -1800.



Μία σπάνια ακουαρέλα με τίτλο "Noblewomen playing chess" η οποία αποδίδεται στον Ινδό ζωγράφο Nevasi Lai και η οποία αναπαριστά δύο κυρίες ευγενών να παίζουν σκάκι καθώς άλλα μέλη των οικογενειών τους και διάφοροι παριστάμενοι έχουν μαζευτεί να παρακολουθησουν την παρτίδα αλλά και να χαλαρώσουν από την ζέστη της ημέρας.

Η ακουαρέλλα ζωγραφίστηκε χρονικά κάπου ανάμεσα στην περίοδο από το 1780 έως το 1800 στην πόλη Lucknow της περιοχής Uttar Pradesh της Ινδίας. Ο Navasi Lai ήταν ένας καλλιτέχνης ο οποίος εργαζόταν στην πλούσια πόλη Lucknow στα τέλη του 18ου αιώνα.

Είναι πιθανό το θέμα του συγκεκριμένου ζωγραφικού έργου να το εμπνεύστηκε ο Ινδός καλλιτέχνης από έναν παρόμοιο πίνακα ζωγραφικής του Άγγλου ζωγράφου Tilly Kettle, του οποίου πολλά έργα βρίσκονταν στην πόλη Lucknow την εποχή εκείνη.

Ιστορικοί της Lucknow αναφέρουν πως η παρούσα ακουαρέλα είναι από τα ελάχιστα έργα ζωγραφικής που σώθηκαν κατά την διάρκεια της πολιορκίας της πόλης τα έτη 1857 - 1858 (εξέγερση των Ινδών και πολιορκία των Βρετανών).

Η αδιαφανής ακουαρέλα με χρυσό σε χαρτί έχει μέγεθος 47 x 62 εκατοστά και βρίσκεται στο μουσείο Muséenational des Arts asiatiques – Guimet στο Παρίσι.

Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2013

Ματ σε δύο - 'Ενα πρόβλημα του B.J.M. Markx.





Με ένα όμορφο πρόβλημα από το 1897 με ματ σε δύο κινήσεις του Ολλανδού σκακιστικού συνθέτη B.J.M. Markx (20-08-1874 - ;) θα ασχοληθούμε σήμερα.

   
 

Παίζει ο λευκός και κάνει ματ σε δύο κινήσεις.

Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2013

Leonid Zakharovich Stein - Ένας "ξεχασμένος" σήμερα κορυφαίος σκακιστής.



O Leonid Zakharovich Stein γεννήθηκε στις 12 Νοεμβρίου του 1934 στην μικρή πόλη Kamenets-Podolski της Ουκρανίας. Ήταν Εβραϊκής καταγωγής. Κατά την διάρκεια της σκακιστικής του σταδιοδρομίας κέρδισε τρεις φορές τον τίτλο του Πρωταθλητή της Σοβιετικής Ένωσης το 1963, το 1965 και το 1966.

Στην εποχή της ακμής του το 1962 - 1963 υπήρξε ένας από τους δέκα κορυφαίους σκακιστές σε παγκόσμιο επίπεδο.

Έμαθε σκάκι στην ηλικία των 10 ετών, ενώ σε ηλικία 18 ετών ήταν υποψήφιος Μαιτρ. Σε μικρή ηλικία έχασε τον πατέρα του στον πόλεμο και η οικογένειά του μετακόμισε στο Lvov. Σε ηλικία 13 ετών ο Leonid Stein πρωτοανακάλυψε σκακιστικά βιβλία αλλά δεν τους έδωσε κανένα ενδιαφέρον, ήθελε απλά να παίζει σκάκι.

Η ουσιαστική του σκακιστική του πορεία ξεκίνησε όταν υπηρετούσε στον Σοβιετικό στρατό, στον οποίο κέρδισε το 1955 και το 1956 τα ανεξάρτητα πρωταθλήματα σκακιού του στρατού. Έγινε Grand Maitre σε ηλικία 24 ετών και το 1959 συμμετείχε γιά πρώτη φορά στο πρωτάθλημα της Ε.Σ.Σ.Δ. που έλαβε χώρα στο Tbilisi.

                                                         

Το 1960 και το 1962 κέρδισε το Ουκρανικό πρωτάθλημα. Έπαιξε πρώτη σκακιέρα με την ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης στην Μαθητική Σκακιστική Ολυμπιάδα του Ελσίνκι το 1961, στην οποία η ομάδα του κέρδισε το χρυσό μετάλλιο. Το 1961 κατέλαβε την τρίτη θέση στο πρωτάθλημα της Σοβιετικής Ένωσης, ενώ το 1963 στο Λένινγκραντ, το 1965 στο Ταλλίν και το 1966 στο Tbilisi κατέκτησε την πρώτη θέση και τον τιτλο του Πρωταθλητή. Η κυριαρχία του ήταν τόσο εντυπωσιακή που οδήγησε τον Robert (Bobby) Fischer να του ζητήσει να παίξουν ένα ματς αμέσως μετά την Σκακιστική Ολυμπιάδα της Αβάνα, κάτι που δεν έγινε δυστυχώς.


             
                                                              
Ο Mikail Tal αναφέρει γιά το παραπάνω θέμα: "Κατά την διάρκεια της Σκακιστικής Ολυμπιάδας της Αβάνα συνάντησα τον Leonid Stein και τον Robert Fischer στην ακρογυαλιά, συνομιλούσαν και χειρονομούσαν με πολύ ζωντάνια. Και οι δύο Grand Maitre ήταν απασχολημένοι με ένα σημαντικό πρόβλημα: είχαν θυμηθεί την κατάταξή τους από τις παρτίδες blitz που είχαν παίξει πέντε χρόνια πριν στην Στοκχόλμη! Και διαφωνούσαν, μπερδεύοντας Ρωσικές και Αγγλικές λέξεις, στο ποιός ήταν ο καλύτερος.

Η διαφωνία συνεχίστηκε μέχρι την επόμενη ημέρα, όταν ο ήρωας των Κουβανών ο Che Guevara, μπήκε και αυτός στην συζήτησή τους. Τους πρότεινε να παίξουν δέκα παρτίδες blitz άμεσα. 'Και θα προσκαλέσουμε τον Tal ως διαιτητή', προσέθεσε. Εγώ συμφώνησα. Γνώριζα ότι ο Leonid ήταν σε εξαιρετική φόρμα τότε, και ήμουν σίγουρος πως θα έδινε στον Fischer πολύ γερό ζόρι. Αλλά ξαφνικά, όλα έγιναν πολύ πιό σοβαρά. 'Γιατί Blitz;' ανταπάντησε ο Robert. 'Καθώς είμαι ο τωρινός Πρωταθλητής των Η.Π.Α., προκαλώ τον Leonid Stein, τον Πρωταθλητή της Ε.Σ.Σ.Δ. σε κανονικό αγώνα. Ας παίξουμε σοβαρά, μέχρι τις έξι νίκες'. Ο Stein συμφώνησε.

Ο Fischer βρήκε τον πρόεδρο της Κουβανικής Σκακιστικής Ομοσπονδίας, τον Luis Barreras και του κατέθεσε την ιδέα. 'Εξαιρετικά, μία θαυμάσια ιδέα!', είπε ο πρόεδρος. 'Ομως δεν έχω την αρμοδιότητα να πάρω τέτοιες αποφάσεις. Ας μιλήσουμε στον πρόεδρο της οργανωτικής επιτροπής...' Πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής ήταν ο Fidel Castro. Άκουσε και τους δύο Grande Maitre και εγγυήθηκε πως ο αγώνας θα ελάμβανε χώρα στην Αβάνα. Όμως πότε;

'Αμέσως μετά το πρωτάθλημα της Ε.Σ.Σ.Δ.' είπε ο Stein, 'το τουρνουά ξεκινά σε ένα μήνα και δεν μπορώ να το χάσω'. Ο Fisher τότε είπε απογοητευμένος: 'Ε, τότε λοιπόν, όχι. Μπορεί να χάσεις τον τίτλο σου και τότε ο αγώνας μας δεν θα έχει το ενδιαφέρον που έχει τώρα.'

Και οι δύο πρωταθλητές είχαν δίκιο, ο καθένας από την δική του πλευρά. Και έτσι, ο αγώνας Fischer – Stein που θα μπορούσε να είναι πολύ ενδιαφέρον δεν έγινε ποτέ."



Σημαντικές υπήρξαν οι πρωτιές του Stein και σε δύο πολύ ισχυρά διεθνή τουρνουά, το πρώτο έλαβε χώρα στη Μόσχα το 1967 και ήταν προς τιμήν των εορτασμών γιά την επέτειο των πενήντα χρόνων από την επανάσταση του 1917 και το δεύτερο πάλι στη Μόσχα το 1971, στο Alekhine Memorial στο οποίο ισοβάθμησε με τον Anatoly Karpov.

 

Επίσης πρώτευσε και σε άλλα ισχυρά διεθνή τουρνουά όπως στο Ανατολικό Βερολίνο το 1962, στο Sarajevo το 1967, στο Hastings το 1967–1968, στο Kecskemét το 1968, στο Tallinn το 1969, στο Pärnu το 1971, και στο Las Palmas το 1973. Το 1962 έλαβε μέρος στο Interzonal στην Στοκχόλμη. Τερμάτησε στην 6 - 7 θέση παίζοντας πολύ καλό σκάκι και θα είχε προκριθεί στο τουρνουά των διεκδικητών γιά τον παγκόσμιο τίτλο, αλλά ένας κανονισμός της FIDE ο οποίος επέτρεπε μόνο τρεις σκακιστές από κάθε χώρα να είναι υποψήφιοι διεκδικητές του στέρησε την συμμετοχή καθώς ήταν πίσω από τους Efim Geller, Tigran Petrosian και Viktor Korchnoi.



Το ίδιο συναίβει και στο Interzonal τουρνουά του Amsterdam το 1964. Ο Stein κατέλαβε την πέμπτη θέση με βαθμολογία 16½/23, αλλά πάλι βρισκόταν πίσω από τους Mikhail Tal, Vasily Smyslov, και Boris Spassky που είχαν 17/23. Στην Σκακιστική Ολυμπιάδα του  Tel Aviv το 1964 σκόραρε 10/13 κερδίζοντας ατομικό χρυσό μετάλλιο. Στην Σκακιστική Ολυμπιάδα της Αβάνα το 1966 κέρδισε το αργυρό ατομικό μετάλλιο με σκορ 9/12. Το 1967 ο Stein έπαιξε στο Sousse Interzonal, κατετάγη στις θέσεις 6 - 8 και κατόπιν έχασε την πρόκριση στα playoff που έγιναν στο Λος Άντζελες με αντίπαλους τους Samuel Reshevsky και Vlastimil Hort. Την πρόκριση πήρε ο Samuel Reshevsky.


 

Ως μέλος της ομάδας της Ε.Σ.Σ.Δ. συμμετείχε το 1965 στο Αμβούργο και το 1970 στο Kapfenberg στα αντίστοιχα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα τα οποία κέρδισε η Σοβιετική Ομάδα. Το 1970 στο Βελιγράδι έπαιξε μία παρτίδα στον "Αγώνα του Αιώνα" ανάμεσα στην ομάδα της Ε.Σ.Σ.Δ. και στην "Μικτή Κόσμου" χάνοντας από τον Larsen.




Ο Stein είχε προκριθεί να παίξει στο Petropolis Interzonal του 1973, θεωρούμενος και ένα εκ των φαβορί γιά την κατάκτηση μίας θέσης γιά τους υποψήφιους διεκδικητές του παγκόσμιου τίτλου όταν στο ξενοδοχείο Rossiya Hotel της Μόσχας μία καρδιακή προσβολή έθεσε τέλος στην ζωή του. Ήταν η 4η Ιουλίου του 1974 και ο Stein μόνον 38 ετών.

Η αίσθηση του ξαφνικού του θανάτου έγινε αισθητή με ιδιαίτερα μεγάλη συγκίνηση στην παγκόσμια σκακιστική κοινότητα. Ο Bobby Fischer δήλωσε την λύπη του γιά τον θάνατο του Leonid Stein. Οι εφημερίδες της εποχής έγραψαν ότι το υπερβολικό κάπνισμα και η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ είχαν συμβάλει στον πρόωρο και ξαφνικό θάνατο του Stein.




Κατά τον Καναδό Grand Maitre Kevin Spragett όμως, από σίγουρες πληροφορίες που γράφει πως έχει στην ιστοσελίδα του, ο Leonid Stein έπαθε την καρδιακή προσβολή κατά την διάρκεια ερωτικής συνεύρεσης με την δεκαοκτάχρονη τότε εγγονή του Grand Maitre Yuri Averbakh, την Nadya Averbakh, η οποία, πάντα κατά τις πληροφορίες του Spraggett, είχε εκμυστηρευθεί πως η μεγαλύτερη φιλοδοξία της ήταν να ξελογιάσει όλους του Σοβιετικούς Grand Maitre, και ότι μάλιστα το είχε καταφέρει.


                                           
Υπήρξε ένας μεγάλος επιθετικός σκακιστής. Από τους λίγους παίκτες που είχαν νικήσει τους Vasily Smyslov, Tigran Petrosian και Mikhail Botvinnik. Στατιστικά είχε περισσότερες νίκες από τους Mikhail Tal, Boris Spassky και Paul Keres στις μεταξύ τους παρτίδες. Είχε κερδίσει όλους τους κορυφαίους παίκτες της εποχής.




Το στυλ του ήταν βαθύτατα επηρεασμένο από τον Chigorin και τον Alekhine. Έπαιρνε μεγάλα ρίσκα και ο τρόπος παιχνιδιού του ήταν ευφυής, μέσα από "ήσυχες" κινήσεις εκδήλωνε εξαιρετικά δυνατές επιθέσεις. Με την Ινδική του Βασιλιά, την Σικελική και την άμυνα Grünfeld έδωσε ως μαύρος θεαματικές βαριάντες και παρτίδες. Στα τουρνουά συνήθως ξεκίναγε "αργά", αλλά στην συνέχεια σημείωνε συνεχόμενες εξαιρετικές νίκες. Είχε πάντα λαμπρές ιδέες στα ανοίγματα. Γιά δώδεκα χρόνια ο Leonid Stein ήταν ένας από τους κορυφαίους στο παγκόσμιο σκάκι.



O Garry Kasparov έγραψε γιά τον Stein στον τρίτο τόμο του βιβλίου του 'Οι Μεγάλοι Προκάτοχοί μου': "Ο Stein ξεπέρασε τα όρια της αρμονίας των Botvinnik και Smyslov, αυξάνοντας τα όρια της αντίληψής μας γιά το σκάκι, αλλάζοντας τις απόψεις μας και τις αισθήσεις μας αναφορικά με την συσχέτιση του υλικού σε σχέση με την ποιότητα της θέσης, γιά περιπτώσεις οι οποίες διαταράσσουν το υλικό και την στρατηγική ισορροπία και δημιούργησε τις βάσεις γιά την εμφάνιση του μοντέρνου, υπερ-δυναμικού παιξίματος στο σκάκι".




 Βιβλία που έχουν γραφτεί γιά τον Leonid Stein:

 "Leonid Stein - Master of Risk Strategy" των Edward Grunfeld  & Efim Lazarev.

 



"Leonid Stein - Master of Attack" του Raymond D. Keene



Στις μέρες μας ο Leonid Stein είναι ένας "ξεχασμένος" και σχετικά "άγνωστος" Grand Maitre από τους νεότερους σε ηλικία σκακιστές. Αξίζει να μελετηθούν οι πολύ όμορφες παρτίδες αυτού του εξαιρετικού σκακιστή, που υπήρξε μία επιθετική και όχι μόνον ιδιοφυία στο παγκόσμιο σκάκι.






Ακολουθούν δύο εξαιρετικές παρτίδες του.

Η πρώτη παίχτηκε στο Κίεβο της Ουκρανίας το 1960.

Ο Nikolai V. Krogius είναι λευκός και ο  Leonid Stein μαύρος. Το άνοιγμα είναι Ινδική Άμυνα του Βασιλιά: Βαριάντα Petrosian (Ε92)


Nikolai V Krogius vs Leonid Stein
Kiev (Ukraine) 1960

0-1





Η επόμενη παρτίδα παίχτηκε το 1961 στη Μόσχα κατά την διάρκεια του Πρωταθλήματος Σοβιετικής Ένωσης.

Ο Leonid Stein παίζει λευκός με αντίπαλο τον Tigran Petrosian ως μαύρο.

 Το άνοιγμα της παρτίδας είναι Γαλλική Άμυνα: Winawer - Βαριάντα του δηλητηριασμένου πιονιού (C18).

Αξίζει να σημειωθεί πως αυτή ήταν η μοναδική ήττα σε 68 συνεχόμενες παρτίδες που υπέστη ο Tigran Petrosian την εποχή εκείνη της παντοδυναμίας του παίζοντας με τους κορυφαίους σκακιστές του κόσμου.


 Leonid Stein vs Tigran Petrosian 
USSR Championship 1961 - Moscow (USSR) 1961

1-0