Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2015

Σκακιστικά αποφθέγματα: Savielly Tartakower.




Οι μεγάλοι σκακιστές πολύ συχνά μέσα από τα αποφθέγματά τους παρουσιάζουν την ουσία και την ομορφιά του σκακιού. Επίσης, τα αποφθέγματα αυτά δείχνουν την σύνδεση και την σχέση του σκακιού με την ίδια την ζωή. Σήμερα θα διαβάσουμε μερικά από τα πλέον καίρια σκακιστικά αποφθέγματα του Savielly Tartakower.


Κανείς δεν κέρδισε ποτέ μία παρτίδα εγκαταλείποντάς την.

Στο σκάκι, υπάρχει μόνο ένα λάθος: η υπερεκτίμηση του αντιπάλου σου.Όλα τα άλλα είναι είτε κακή τύχη ή αδυναμία.

Τακτική είναι να ξέρεις τι να κάνεις όταν υπάρχει κάτι να κάνεις. Στρατηγική είναι να ξέρεις τι να κάνεις όταν δεν υπάρχει τίποτα να κάνεις.

Η θυσία της Βασίλισσας, ακόμη και όταν είναι αρκετά προφανής, πάντα χαροποιεί την καρδιά του εραστή του σκακιού.

Μια ισοπαλία μπορεί να επιτευχθεί όχι μόνο με την επανάληψη των κινήσεων, αλλά και από μία αδύναμη κίνηση.


 


Κάθε άνοιγμα είναι αρκετά καλό, εάν η φήμη του είναι αρκετά κακή.

Όπως ο αλχημιστής των παλιού καιρού, που πάντα έψαχνε για τη φιλοσοφική λίθο, έτσι και ο αναλυτής σήμερα, δεν σταματάει να ψάχνει για τις ισχυρότερες κινήσεις για να αποτρέψει τον αμυνόμενο από την εγκθίδρυση της ισότητας.

Η ικανότητα να δημιουργεί και να ελέγχει την ένταση της μάχης είναι ίσως η κύρια επίτευξη του μεγάλου σκακιστή.

Ψυχολογικά, η επιλογή ενός κατάλληλου ανοίγματος είναι υψίστης σημασίας για την επιτυχία ενός παίκτη σε ένα τουρνουά.

Οι ισόπαλες παρτίδες είναι μερικές φορές πιό λαμπρές από οποιονδήποτε αποδεικτικό διαγωνισμό.





Το σκάκι είναι ένα παραμύθι των 1001 λαθών.

Τα λάθη είναι εκεί, περιμένοντας να γίνουν.

Κάποιο μέρος του λάθους είναι πάντα σωστό.

Ποτέ δεν νίκησα έναν υγιή αντίπαλο.

Είναι πάντα καλύτερο να θυσιάζεις τα κομμάτια του αντιπάλου σου.





Ο τακτικός παίκτης πρέπει να ξέρει τι να κάνει κάθε φορά που χρειάζεται κάτι να γίνει, ο στρατηγικός παίκτης πρέπει να ξέρει τι να κάνει όταν δεν χρειάζεται κάτι να γίνει.

Όποτε ο Μαύρος καταφέρνει αναλαμβάνοντας την πρωτοβουλία να τη διατηρήσει σε αίσιο πέρας, το αθλητικό πνεύμα του εραστή του σκακιού αισθάνεται ικανοποιημένο, διότι δείχνει ότι οι πόροι του παιχνιδιού είναι πολύ μακρυά από το να εξαντληθούν.

Μία παρτίδα πάντα κερδήθηκε μέσα από ένα λάθος.

Άραγε θα ζήσουμε ποτέ να  γιά δούμε την εξής σοφή απαγόρευση: το κοινό να απαγορεύεται να καπνίζει και οι παίκτες να απαγορεύεται να «καπνίζουν» το κοινό παίζοντας βαριάντες ανταλλαγών;

Ένα απομονωμένο πιόνι εξαπλώνει την κατήφεια σε όλη την σκακιέρα.





Για να αποφύγουν την απώλεια ενός κομματιού, πολλοί παίκτες έχασαν τελικά την παρτίδα.

Αδράξτε (ως Λευκός) τo ε5 τετράγωνο με τον ίππο σας, και μπορείτε να πάτε για ύπνο. Το ματ θα έρθει από μόνο του.

Όλοι οι σκακιστές θα πρέπει να έχουν ένα χόμπι.

Είναι γνωστό ότι το σκάκι και η μουσική τα πάνε καλά μαζί, και πολλοί είναι εκείνοι που έχουν επιτύχει ασυνήθιστη επίδοση και στα δύο.

Μία παρτίδα σκακιού χωρίζεται σε τρεις φάσεις: η πρώτη, όταν ελπίζουμε να έχουμε το πλεονέκτημα, η δεύτερη, όταν πιστεύουμε ότι έχουμε ένα πλεονέκτημα, και η τρίτη ... όταν ξέρουμε ότι πρόκειται να χάσουμε!



Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2015

Τρία ποιήματα με θέμα το σκάκι.

                                                    William Roberts (1895–1980), "Τhe chess players" (1929-1930)



Αλίευσα και άλλα τρία ποιήματα με θέμα το σκάκι τα οποία και σας τα παρουσιάζω.  




Παρτίδα

Πώς να σε κερδίσω. Με παίζεις όπως θέλεις.
Και μου παίρνεις έναν-έναν τους στρατιώτες.
Μου κυκλώνεις τους πύργους.
Τ' άλογά μου έχουν τρομάξει και τριγυρνούν εδώ κι εκεί χαμένα.
Μα πώς να σε κερδίσω.
Που ακόμα κι αυτή η βασίλισσά μου ξεπορτίζει.
Και με προδίνει αδιάκοπα μέσα στα χόρτα με τους στρατιώτες και τους αξιωματικούς σου.

Νάσος Βαγενάς   -   Aπό τη συλλογή «Πεδίον Άρεως» (1982) 


                                                            Jeanne Mammen (1890-1976), "Scacchista" (1929-1930)





Η Σκακιέρα  

                                                                    Στην Αλίκη


Από καταβολής κόσμου η σκακιέρα ανοιγμένη και πάνω της γίνονται οι κινήσεις.
Κάθε τόσο ένα μαύρο πιόνι ρωτάει ένα αντίπαλό του άσπρο
(ή και αντίστροφα):
- Εσύ τι κάνεις;
- Εγώ χάνω, εσύ;
- Εγώ δεν κερδίζω.

Κι αυτοί που κινούν τα πιόνια;

Ο ένας σίγουρα κερδίζει.
Κι ο άλλος;
Ο άλλος σίγουρα δε χάνει.
Από καταβολής κόσμου η σκακιέρα...

Διάττων Αβρός   -   (Μάης 1998) 


                                                                             Bo Bartlett (1955), "Inheritance" (2010)



  
Σκάκι με αναπηρία 

«Ρουά Ρένα» αναφώνησε ο παίκτης απειλώντας βασιλιά και βασίλισσα.
Ο αντίπαλος δεν απάντησε στην κίνηση παρά άνοιξε το ρολόι μενταγιόν και κοίταξε την ώρα.
Είχε συγκινηθεί πως μπορούσε αυτή η κοπέλα με αναπηρία να φτάσει ως το τέλος του παιχνιδιού.
Έτσι λοιπόν,
αυτή η βασίλισσα με κομμένο το μισό της σώμα θα γινότανε θυσία για το βασιλιά.
Ο παίκτης όμως δεν συμφώνησε και παραβαίνοντας τους κανόνες του σκακιού
σήκωσε στα χέρια του βασιλιά και βασίλισσα και είπε: «Αυτή η κίνηση δεν θα γίνει.
Αυτή η αγάπη δεν πρέπει να μολυνθεί. Και η νίκη του παιχνιδιού είναι δική τους.»

Αλέξανδρος Ζέππος   -  (2012)